Wat is de betekenis van plezant?

...

(<Fr.), bn. bw. (-er, -st), (Zuidn.) 1. aangenaam, behaaglijk: het is hier plezant om te wonen; 2. vrolijk, opgewekt, lustig: een plezante jongen.

leuk, aangenaam, plezierig (informeel) ‘Wil je naar de cafetaria?’ vroeg ik. ‘Nee, hier is goed’, zei ze en ze zette mij onder een grote sticker die aangaf dat er niet gerookt mocht worden. Ik wees ernaar. ‘Dat is toch plezant, eens iets doen wat niet mag?’ zei Olga met gespeelde ergernis. (...

(bn.) plezierig, prettig, genoeglijk, leuk, grappig. Na de match tegen Lokeren vond ik dat niet zo plezant. - BvL, 17-08-2002 zie uithangen.

plezierig (gew.)

(ple'zant) bn. en bw. (-er, -st) plezierig.

[Fr.], bn. en bw. (-er, -st), 1. aangenaam, prettig, opgewekt, plezierig: een plezante jongen.

plezant bn. (BN) 'plezierig, vrolijk' categorie: leenwoord, alleen in België of Nederland Mnl. plaisant, plasant 'aangenaam, aantrekkelijk, goed, enz.' in plaisant was sijn sweert 'prachtig was zijn zwaard' [1300-50; MNW-R]; vnnl. plaisant, playsant 'aangenaam, prettig' in huer byzyns es my zo ... play...

...