plee
(1893) (vroeger euf., thans inf.) toilet. Komt van het keurige Franse 'plait-il?' en veranderde via 'pletie' naar 'plee'. Oorspronkelijk was plee een keurig en neutraal woord dat je zonder schroom in gezelschap kon gebruiken, naast het synoniem ‘pleti’ (o.a. gebruikt door Jacobus van Looy in ‘Jaapje’ en overigens geen lang l...