Wat is de betekenis van plausibel?

plausibel - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: plau-si-bel 1. onderbouwd met feitelijke bewijzen ♢ Carmelita had een plausibele reden om te laat te komen Bijvoeglijk naamwoord: plau-si-bel ... is plausibeler dan ......

[Lat. plausibilis, van plaudere, plausum = (goedkeurend) klappen, toejuichen] aannemelijk, geloofwaardig.

aannemelijk

[Lat.], bn., aannemelijk, instemming verdienend, geloofwaardig klinkend: dat klinkt niet zeer plausibele redenen.

aannemelijk, waarschijnlijk.

(<Lat.), bn., aannemelijk, instemming verdienende, geloofwaardig klinkende: dat klinkt niet zeer plausibel; plausibele redenen.

aannemelijk, geloofwaardig.

bn. (Fr. [Lat. plausibilis van plaudere = goedkeurend in de handen klappen]: toejuichenswaard; aannemelijk, geloofwaardig lijkende).

aannemelijk, geloofwaardig.

(plau'zibəl) bn. en bw. [Fr. < Lat. plausum < plaudere, toejuichen] aannemelijk, waarschijnlijk.

plausibel - aannemelijk, waarschijnlijk.

toe te juichen, waard toegejuicht te worden; ook: aannemelijk, wel waarschijnlijk, geloofwaardig.

Fr., wat toegejuicht kan worden; aannemelijk, geloofwaardig.

Plausibel bn. waarschijnlijk, aannemelijk, schijnbaar: onder plausibele redenen.