Wat is de betekenis van Plant?

plant - zelfstandig naamwoord 1. een stengel die groeit, met wortels en bladeren ♢ voor het raam staat een plant 1. een teer plantje [iemand die weinig verduren kan] Zelfstandig naamwoord: pla...

zie gieten.

(de, -s), (uitspr. E: plent), syn. van plan: z.a. Ben je wel eens in hun dorp achter de plant geweest? (Russel 1969, cit. volgens Doelwijt 1972a: 173). - Etym.: Zie plan.

gewas; geplant, in die grond sit om te laat groei; hard laat val, lak (rugby).

s., plant.

stekje, loot; plantsoen; bed.

I. plant, gewas; installatie, outillage, bedrijfsmaterieel; fabriek; komplot, doorgestoken kaart; II. planten, poten, beplanten; (neer)zetten; opstellen [geschut]; vestigen [kolonie], koloniseren; toebrengen [slag]; verbergen [gestolen goederen]; begraven; she had planted herself on us, ze had zich bij ons ingedrongen en was niet meer weg te krijge...

...

(<Lat.), v. (-en), 1. jong gewas dat pas geplant is ; loot of stek die men voornemens is te planten : de jonge planten van tabak worden in een broeibakje gekweekt ; 2. elk van stengel en bladeren voorzien gewas dat zijn voedsel uit de aarde trekt; in de dagelijkse taal beperkt tot de kleinere gewassen, met uitsluiting der bomen : plan...