Wat is de betekenis van Plaatsvervanger?

plaatsvervanger - zelfstandig naamwoord uitspraak: plaats-ver-van-ger 1. iemand die je taken overneemt als jij er niet bent ♢ mijn plaatsvervanger zal deze zaak afhandelen Zelfstandig naamwoord: plaats-ver-van-ger de...

s., forfanger.

...

m. (-s), PLAATSVERVANGSTER, v. (-s), 1. die een anders taak vervult, deze voor hem waarneemt ; inz. die bij ontstentenis van iemand diens werkzaamheden waarneemt : de rechter-plaatsvervanger; 2. opvolger; 3. (eert., mil.) remplaçant: een plaatsvervanger stellen.

m. plaatsvervangers (1 iem., die de plaats van een ander inneemt; iem., wien opgedragen of geoorloofd is eens anders taak te vervullen, deze voor hem waar te nemen; 2 opvolger van iem.; 3 vroeger mil. remplaçant): 1 plaatsvervanger van den predikant; in de dienst voorzien door plaatsvervangers; 2 de plaatsvervanger stond gereed hem na zijn d...

m. (-s) hij die eens anders plaats inneemt inz. in de krijgsdienst: een stellen. Syn. remplaçant.

Plaatsvervanger, - remplaçant, bij de vroegere legerorganisatie iemand, die tegen vergoeding voor een ander den militairen dienst vervulde; nog overal in zwang, waar geen persoonlijke dienstplicht is.

m. (-s), 1. iemand die een anders taak vervult, deze voor hem waarneemt; m.n. die bij afwezigheid van iemand diens werkzaamheden waarneemt; 2. opvolger; 3. (hist., militaria) remplaçant: een plaatsvervanger stellen.

remplaçant, bij de vroegere legerorganisatie iemand die tegen vergoeding voor een ander den militairen dienst vervulde; nog overal in zwang waar geen persoonlijke dienstplicht is.