Pijlgif
curare, zie aldaar.
Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)
Winkler Prins (1949)
bij verschillende volken stoffen van plantaardige of dierlijke oorsprong waarin pijlpunten worden gedoopt, om deze een dodelijke werking te geven. Bijv. melksap van de oepas-boom (antiaris toxicaria) ; curare* (in Z.-Amerika gebruikt); slangengif.
Dr. L.M. Metz (1937)
Sterke, waterige aftreksels van vergiftige planten, waarbij slangengif is gevoegd. Het wordt door wilde volken gebruikt, om er hun pijlen mee te vergiftigen. Sommige van die vergiften werken op het hart, andere op de spieren en zenuwen. Pijlgif kan veel strychnine, strophantine, digitaline bevatten. Het bekende Amerikaansche pijlgif, curare, bevat...
Anthony Winkler Prins (1870)
Pijlgif noemt men eene plantaardige of dierlijke zelfstandigheid, waarin men pijlspitsen en andere wapens doopt, om daaraan eene doodelijke werking te verzekeren. Het is bij verschillende volken zeer verschillend. De bewoners der Oost-Indische eilanden bereiden het oepas-antiar uit het melksap van den antiar- of oepasboom (Antiaris toxicaria Lech.)...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: