Wat is de betekenis van pierewaaien?

(17e eeuw) (< Dui. dialect pireweien) (oorspr. zeem. , thans inf.) aan de zwier gaan; uitgaan en zich amuseren. Ook: als een losbol leven. • En de Hofmeester, die naar zijn gewoonte langs de straat Was blijven pierewaaien en alzoo verscheen veel te laat. (Jacob van Lennep: Klaasje Zevenster. 1866) • (K. ter Laan: Nieuw Groninger Woo...

Uit welke taal komt pierewaaien oorspronkelijk? a Uit het Oudnederlands: pieren betekende ‘muziek maken’ en waaien ‘zwieren’. b Uit het Romani, de taal van de zigeuners: perwai betekent ‘scherts’ of ‘vrolijkheid’. c Uit het Russisch: pirovat ’ betekent ‘fee...

[v. Rus. pirovat' = fuiven] aan de zwier zijn; ook: liederlijk leven; (Z.N.) ergens doelloos verblijven.

boemelen; doelloos rondzwerven

Talen oefenen natuurlijk invloed op elkaar uit en het Nederlands heeft door zijn eigenaardige ligging tussen het Frans, het Engels en het Duits een bijzonder groot aantal vreemde woorden in zijn taalschat opgenomen. Het aantal Nederlandse woorden in vreemde talen daarentegen is gering. Toch zijn er wel: na het verblijf van Czaar Peter de Grote in Z...

v., omjoeije, swiere, rinkelroaije; met — er door brengen, forrinkelroaije.

(pierewaaide, heeft gepierewaaid), (gemeenz.) 1. aan de zwier gaan of zijn, doordraaien; een liederlijk leven leiden; 2. (Zuidn.) doelloos ergens vertoeven: hij bleef daar wat pierewaaien met de ellebogen op de dis (Streuvels).

zie: pieren.

pierewaaide, h. gepierewaaid (oorspr. Russisch = fuiven: 1 doordraaien; aan de zwier zijn; nachtbraken; 2 Z.-N. doelloos vertoeven): 1 lopen pierewaaien; 2 hij bleef er pierewaaien met de ellebogen op de dis.