Wat is de betekenis van persoonlijk?

persoonlijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: per-soon-lijk 1. van of voor iedere persoon afzonderlijk ♢ ze geven hem veel persoonlijke aandacht 2. wat met een bepaalde persoon te maken heeft ♢...

adj., persoanlik.

bn. bw., 1. behorende tot of betrekking hebbende op een bepaald persoon, deze aangaande: iemands persoonlijke hoedanigheden; — een persoonlijk recht, persoonlijkheidsrecht, dat aan de persoon van iem. verbonden is en niet voor vervreemding of overdracht vatbaar is (wel te onderscheiden van personenrecht); (ook) vorderings...

1 bn. (1 behorende tot of betrekking hebbende op een bepaalden persoon; 2 een persoon zijnde, een eigen wezen hebbende; 3 door iem. in persoon verricht; 4 iems. persoon betreffende; 5 tegenstelling van zakelijk; 6 spraakk.): 1 dit is zijn persoonlijke verdienste; persoonlijk eigendom; de toegangsbewijzen zijn strikt persoonlijk, een ander mag er ge...

(per so:nlək) bn. en bw. (-er, -st) I. [persoon II11] 1. van. betreffende een bepaalde persoon: dat is zijn -e verdienste; een groot fortuin; een recht; -e en zakelijke verbintenissen; een -e indruk; een -e aan-, uitval; aansprakelijk; -e opmerkingen maken; een -e belediging; de schrijver werd in zijn antwoord zeer -, beledigend voor een bepaalde...

Persoonlijk bn. bw. den persoon betreffend, daartoe behoorend : iemands persoonlijke hoedanigheden; eene persoonlijke beleediging; een persoonlijk feit; — een persoonlijk recht, recht dat iemand als persoon heeft, wel te onderscheiden van personenrecht; — een persoonlijk onderhoud, met den persoon zelf; — iem. persoonlijk kennen...