Wat is de betekenis van Personalisme?

persoonlijkheidswaardering als systeem.

systeem dat berust op de waarde en de erkenning van de persoonlijkheid

Algemene naam voor een van de vele en uiteenlopende opvattingen waarin wordt uitgegaan van het primaat van personen (in niet- technische zin), menselijke of goddelijke, in het heelal. R.T. Flewelling, ‘Personalism’, in D.D. Runes (red.), Twentieth-Century Philosophy, 1943. (Algemeen overzicht.) P.A. Bertocci, ‘The perspective of a teleological per...

Filosofische stroming die de persoon van de mens centraal stelt, in reactie op de massificatie-verschijnselen die door de crisis in de jaren dertig en de Tweede Wereldoorlog in de hand werden gewerkt. In Nederland gemanifesteerd door het Nederlands Gesprekscentrum. Stroming in de psychologie die ervan uitgaat dat de mens en zijn mogelijkheden zowel...

wijsgerig streven de persoon als kwalitatieve grootheid centraal te stellen

o., ieder systeem dat gebaseerd is op de waarde van de persoonlijkheid en de erkenning daarvan.

vroeger gewoonlijk tegenover pantheïsme: de leer die de persoonlijkheid van God aanvaardt; tegenwoordig vooral benaming voor de leer volgens welke in tegenstelling tot de atomistische psychologie — de mens als persoonlijkheid en als een wezenlijke eenheid moet worden opgevat. (W. Stern, M. Scheler, Ph. Kohnstamm).

(persona’lismə) o. op de waarde en de erkenning van de persoonlijkheid berustend systeem.

o., filosofische richting in de 20e eeuw, die praktisch de persoonlijkheid van de mens als hoogste waarde accentueert. Volgens de personalist M.Buber wordt de mens pas een ‘ik’ in zijn relatie tot een ‘gij’. Vóór hem had al de Ned. filosoof P.A.Kohnstamm dergelijke gedachten ontwikkeld. Personalisme is verder e...