Wat is de betekenis van Permeabiliteit?

Permeabiliteit geeft de mate van doorlatendheid van een gesteente of sediment aan. Hoe hoger de permeabiliteit, des te sneller stroomt het water. Het begrip wordt nog wel eens verward met porositeit, waarmee het aantal poriën per m3 aan wordt geduid. De porositeit bepaalt dan ook in sterke mate de mate van doorlatendheid. Immers, hoe hoger de...

permeabiliteit - Eigenschap van poreuze materialen die wordt gemeten aan de hand van de snelheid per volume waarin een vloeistof door een representatief proefstukje van het materiaal gaat.

(L., permeare = door iets heengaan), verschijnsel van het doorlaten van water met daarin opgeloste stoffen, bij de celwanden van planten. Wanden opgebouwd uit cellulose zijn goed doorlatend, verhoute celwanden veel minder en verkurkte zo goed als niet, ➝ histamine.

doordringbaarheid.

is in het Ned. doorlatendheid.

v.

(→ permeabel). Verhouding van magnetische inductie tot inducerend magnetisch veld. Is deze verhouding groot bij een stof, dan kunnen de krachtlijnen er „gemakkelijk door heen gaan”; vandaar de naam.

afk. p. (spr. mu), verhouding tussen de magnetische inductie (B) en de magnetische veldsterkte (H). B = p H. Bij diamagnetische stoffen is p kleiner dan i, bij paramagnetische stoffen p groter dan i, bij ferromagnetische stoffen aanzienlijk groter dan i.

v. doordringbaarheid.