Wat is de betekenis van partij?

1) (1979) (oorspr. jeugd) ter versterking: erg, in hoge mate. Bijv. een partij link. • een partij treurig - als niet zo'n beetje treurig. Leiden. (NRC Handelsblad, 10/03/1979, over jeugdtaal) • Ik ga nu naar dat oubollige bruine toneelartiestencafé hiernaast teneinde een goudgele rakker te vatten, een licht alcoholische versnaperi...

partij - zelfstandig naamwoord uitspraak: par-tij 1. bijeenkomst van mensen die iets vieren ♢ ben je niet uitgenodigd voor dat partijtje? 2. groep mensen met dezelfde ideeën of belangen ♢ hij is...

paar

Een Partij is degene die betrokken is bij een meerzijdige rechtshandeling.

(de; -en) 1 SP; vaak verkleinv. - spel dat door twee of meer personen wordt gespeeld. 2 (de golfregels) - één speler, of twee of meer spelers die partners zijn, syn. side. → groep, match

Schaamdeel, mannelijk lid. ‘Een kanker aan de partie’, lezen pekelharry we in het ‘Westvlaamsch Idioticon’ van De Bo. Thans verouderd.

zie burgerlijk.

Een partij is muziek voor een speciale stem of instrument; een muziekstuk bestaat uit één of meerdere partijen, bijv. een melodiepartij, een tweede stem of een baspartij; in een orkest heeft iedere muzikant een eigen partij; in de partituur staan alle partijen onder elkaar genoteerd.

1. afzonderlijk notenbeeld van wat een instrumentalist of vocalist bij een meerstemmige compositie ten gehore brengt. 2. het fysieke document waarin het onder 1. genoemde is vervat.