Wat is de betekenis van particulier?

particulier - bijvoeglijk naamwoord, zelfstandig naamwoord uitspraak: par-ti-cu-lier 1. niet door de overheid, maar door burgers ingesteld ♢ hij zit op een particuliere school 1. particulier initiatief ...

Een particulier is een natuurlijk persoon die een graafmelding of een oriëntatieverzoek doet, en dit niet doet namens een bij de KlIC dienst geregistreerd bedrijf.

(partikulier) privé; bijzonder; persoonlijk; op zichzelf staand; ambteloos burger

1) bijzonder, afzonderlijk, niet publiek. 2) burger zonder ambt; privaat persoon

I. particulier, eigenaardig; bijzonder, privaat, privé, afzonderlijk, apart, eigen; à titre particulier, privé; II. ’t bijzondere; privaat persoon, particulier; heerschap; particulier leven; dans le particulier, in het particulier leven; en particulier, onder vier ogen; apart, in ’t bijzonder; en mon particulier, wa...

s. & adj., partikulier.

...

(<Er.), I. bn. bw., 1. niet geldende voor, niet behorende bij iedereen of allen, doch slechts voor of bij een gedeelte of een enkel persoon: iemands particuliere mening ; ik bedoel hem particulier, alleen hem ; 2. privaat, niet publiek: een particuliere audiëntie; iem. particulier spreken, afzonderlijk ; particuliere kennisgeving ; &mdash...

bijzonder, eigenaardig; eigen, persoonlijk; afzonderlijk, omstandig; apart, onder vier ogen; m. ambteloos levend persoon, privaat persoon.