panorama - zelfstandig naamwoord uitspraak: pa-no-ra-ma 1. uitzicht in de verte ♢ vanaf de top van de heuvel zagen we een prachtig panorama Zelfstandig naamwoord: pa-no-ra-ma het panorama ...

Schildering op een lang doek dat als een cirkel de kijker omgeeft. Het biedt de kijker een blik op een stad of landschap. Populaire vorm van vermaak in de 18de en 19de eeuw.

Een panorama is een: 1) vergezicht over een stad, land; 2) schildering van een vergezicht over een stad, land.

vergezicht; cilindrisch schilderstuk

[→Gr. horama, schouwspel], o. (-’s), 1. cilindervormig schilderstuk met veelal een werkelijke voorgrond, waarbij de toeschouwer in het midden staat; 2. gebouw waarin zo’n afbeelding te zien is; 3. vergezicht naar verschillende kanten of een landschap: toen wij de bergtop bereikt hadden zagen wij een prachtig -. 4. kaart of plaat...

(Eng.<Gr.), o. (-’s), 1. geschilderde afbeelding van een landschap of een ander tafereel, aangebracht langs de binnenwand van een cylindervormige tent, in het midden waarvan de toeschouwer gaat staan: het panorama werd uitgevonden door de Ierse schilder R. Barker. 2. gebouw waarin zulk een afbeelding als onder 1. te zien is. 3. verg...

(Gr. pan, alles, horama, gezicht), schilderstuk van een geheel, liefst hist., tafereel, aangebracht langs wand van rond gebouw en daardoor „doorlopend”; de toeschouwer staat in het midden van de ronde bouw.

o. (albeschouwing) rondlopende schilderij met een werkelijke vóórgrond, als aanschouwelijke voorstelling, v. e. landschap, stad, slagveld enz., in welks middelpunt de aanschouwer staat; vergezicht.

1° Wijd, veel omvattend vergezicht vanaf een hoog gelegen punt. 2° Afbeelding van een dergelijk vergezicht in een schilderstuk, dat in een rond gebouw langs de wanden is aangebracht. Hierbij is de dieptewerking vaak door een plastische uitbeelding van den voorgrond versterkt. In 1790 maakte J. Breysig het eerste p.; worden thans niet meer v...

Oorspronkelijk een grootsch, wijd natuurlandschap; thans ook een geschilderd landschap in het rond, waardoor het schijnt, dat men zich werkelijk in het een of ander oord bevindt.

panorama - o., algezicht; schilderij, die in ’t ronde loopt; overzicht van een geheele stad of streek, van een hoogte gezien.

Panorama o. (-’s), algezicht, vergezicht: op dien heuveltop heeft men een prachtig panorama; bedrieglijke voorstelling (eener stad enz.) in een rond gebouw, in welks midden zich de beschouwer bevindt en waar hij niet zien kan waar de werkelijkheid eindigt en het doek begint; het gebouw zelf.

Panorama of algemeen schouwtooneel is de naam van een landschappelijk tafereel, hetwelk , van een toren of berg beschouwd, zich naar alle kanten uitbreidt. Voorts heeft men dien gegeven aan de geschilderde voorstelling van zulk een natuurtafereel. Deze kan op de wanden van eene cirkel vormige tent, waarin de toeschouwer rondwandelt, maar ook zoodan...

panorama - o. (panoramaas), algezicht, voorstelling (eener stad enz.) in eene ronde tent, in welker midden zich de beschouwer bevindt