Een panorama is een: 1) vergezicht over een stad, land; 2) schildering van een vergezicht over een stad, land.

Schildering op een lang doek dat als een cirkel de kijker omgeeft. Het biedt de kijker een blik op een stad of landschap. Populaire vorm van vermaak in de 18de en 19de eeuw.

panorama - zelfstandig naamwoord uitspraak: pa-no-ra-ma 1. uitzicht in de verte ♢ vanaf de top van de heuvel zagen we een prachtig panorama Zelfstandig naamwoord: pa-no-ra-ma het panorama de panorama's het panoramaatje Synoniemen vergezicht

Panorama o. (-’s), algezicht, vergezicht: op dien heuveltop heeft men een prachtig panorama; bedrieglijke voorstelling (eener stad enz.) in een rond gebouw, in welks midden zich de beschouwer bevindt en waar hij niet zien kan waar de werkelijkheid eindigt en het doek begint; het gebouw zelf.

Panorama of algemeen schouwtooneel is de naam van een landschappelijk tafereel, hetwelk , van een toren of berg beschouwd, zich naar alle kanten uitbreidt. Voorts heeft men dien gegeven aan de geschilderde voorstelling van zulk een natuurtafereel. Deze kan op de wanden van eene cirkel vormige tent, waarin de toeschouwer rondwandelt, maar ook zoodanig geplaatst zijn, dat die wanden in eene regte lijn zijn gebragt, waarna zij voor het oog van den toeschouwer worden voortgeschoven. Daarbij is gezor...

o. (albeschouwing) rondlopende schilderij met een werkelijke vóórgrond, als aanschouwelijke voorstelling, v. e. landschap, stad, slagveld enz., in welks middelpunt de aanschouwer staat; vergezicht.

panorama - o., algezicht; schilderij, die in ’t ronde loopt; overzicht van een geheele stad of streek, van een hoogte gezien.

panorama - o. (panoramaas), algezicht, voorstelling (eener stad enz.) in eene ronde tent, in welker midden zich de beschouwer bevindt

1° Wijd, veel omvattend vergezicht vanaf een hoog gelegen punt. 2° Afbeelding van een dergelijk vergezicht in een schilderstuk, dat in een rond gebouw langs de wanden is aangebracht. Hierbij is de dieptewerking vaak door een plastische uitbeelding van den voorgrond versterkt. In 1790 maakte J. Breysig het eerste p.; worden thans niet meer vervaardigd.

[→Gr. horama, schouwspel], o. (-’s), 1. cilindervormig schilderstuk met veelal een werkelijke voorgrond, waarbij de toeschouwer in het midden staat; 2. gebouw waarin zo’n afbeelding te zien is; 3. vergezicht naar verschillende kanten of een landschap: toen wij de bergtop bereikt hadden zagen wij een prachtig -. 4. kaart of plaat die een overzicht vanuit een hoog punt geeft van de loop van een gehele rivier, van een landstreek enz.; ook een boekwerk met een reeks van zulke afbe...

(Gr. pan, alles, horama, gezicht), schilderstuk van een geheel, liefst hist., tafereel, aangebracht langs wand van rond gebouw en daardoor „doorlopend”; de toeschouwer staat in het midden van de ronde bouw.