Wat is de betekenis van overtuiging?

is de overtuiging of het geloof van iemand in iets, bijvoorbeeld een idee of een waarde, en hun wens om anderen hiervan te overtuigen.

overtuiging - zelfstandig naamwoord uitspraak: o-ver-tui-ging 1. iets wat je zeker weet ♢ het is haar overtuiging dat God bestaat Zelfstandig naamwoord: o-ver-tui-ging de overtuiging

s., oertsjûging.

...

I. OVERTUI'GING v. (-en), 1. bewijs of blijk van iemands schuld of van de waarheid van iets; thans vooral in de verb. stuk van overtuiging, bewijs van schuld, (ook) corpus delicti; 2. het overreden tot het aannemen of geloven van iets: op de toon van gemoedelijke overtuiging; 3. vaststaande mening omtrent iets: dit is mijn...

v., in bet. 3 -en (1 het overtuigen, daad van overtuigen; 2 sterk gevoel van de waarheid of valsheid ener zaak; 3 datgene, waarvan iem. overtuigd is): 1 stuk van overtuiging; 2 hij sprak met overtuiging; tot de overtuiging komen, de overtuiging hebben, dat; 3 dat zijn nu mijn overtuigingen; overtuigingskracht v.

(ovər'tuiging) v. (-en) I. Eig. het overtuigen inz. 1.(1) : brieven, stukken van -. 2. (2): redenen van -. II. Metn. 1. het overtuigd zijn, vaststaande mening .→ dat waren zijn -en; tegen haar eigen- in; een hebben, krijgen; naar mijn, zijn -; in de (vaste) dat...; het ontstemde zijn godsdienstige -.Syn. →bedunken. 2. krach...

v. (-en), 1. bewijs of blijk van iemands schuld of van de waarheid van iets; thans vooral in de verbinding: stuk van bewijs van schuld, (ook) corpus delicti; 2. vaststaande mening omtrent iets, dit is mijn onwrikbare mening: een toegedaan zijn dat is mijn eerlijke, vaste, diepe, heilige overtuiging.

...