Wat is de betekenis van Overheid?

Het geheel van rijksoverheid en lagere overheden als provincies, gemeenten en waterschappen.

Zie: Sector overheid

overheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: o-ver-heid 1. het bestuur van een land, provincie of gemeente ♢ de overheid denkt aan het belang van alle inwoners 1. de gemeentelijke overheid [het best...

Overheid is de betreft de rol van de overheid als bevoegd gezag bij vergunningen of procedures of als geldverstrekker (ISV, ILG en vangnet Wbb).

Het Rijk en de lagere overheden.

Het Rijk en de lagere overheden.

Alle bestuurlijke niveaus in Nederland samen. Bestuur heeft te maken met het nemen van besluiten en dat gebeurt in Nederland op drie niveaus; - landelijk: de regering, gecontroleerd door het parlement; - provinciaal: Gedeputeerde Staten, gecontroleerd door Provinciale Staten; - gemeentelijk of lokaal: College van B en W, gecontroleerd door de gemee...

De sector in de economie die zich vooral bezighoudt met het produceren van niet-verhandelbare, collectieve diensten en het herverdelen van inkomen en vermogen. De overheid kan worden opgesplitst in de centrale overheid, de lokale overheid en de wettelijke sociale verzekering.

Het begrip kan op twee manieren worden gedefinieerd: — instellingen met werknemers op wie de Inhoudingswet overheidspersoneel 1982 van toepassing is, uitgezonderd werknemers bij instellingen die tot de gepremieerde en gesubsidieerde sector gerekend worden; — de acht deelsectoren die sinds de invoering van het nieuwe stelsel van arbeidsvoorwaardeno...

In toep. op een met (hoog) gezag bekle(e)d(e) pers. of lichaam: autoriteit; inz. in ’t mv.: college van pers. aan wie enig gezag is opgedragen: autoriteiten. Verwelkoming der overheden, Feestprogramma Rumstse Volksfeesten 1976, p. 38. Meer dan de helft van alle verkeersongevallen met kinderen gebeurt op de weg van en naar school. Oude...

wordt dikwijls gebruikt in onderscheiding van staat: de laatste is het geheel van de vormen der rechtsgemeenschap in een volk met de daarbij behorende machtsorganen (politie, justitie, gewapende macht), de eerste omvat de personen, die het gezag dragen. De taak van de overheid kan men aldus omschrijven: het scheppen en ontwikkelen van recht, het ha...

s., oerheit.

v. (...heden), 1. macht, gezag: de overheid is van God ingegeven (Schimmel); 2. lichaam waarbij het openbaar gezag berust: de geestelijke, de wereldlijke, burgerlijke overheid; de wettige overheden; 3. (vooral in Z.-Ned.) (mv.) college van personen aan wie in staat of stad enig gezag is opgedragen; autoriteiten; — (ook) superieuren.

v. -heden (personen, lichamen, aan wie het gezag is toevertrouwd, inz. door de wet met gezag bekleed): de burgerlijke overheid, de geestelijke overheid; zie gesteld.

De draagster van het bestuursgezag. → Gezag.

('o:vərheit) v. (...heden) I. Eig, gezag, (regerings)macht : elkaar de betwisten; in gesteld II. Metn. 1. lichaam waaraan het gezag is toevertrouwd : de geestelijke, kerkelijke -; de wereldlijke, burgerlijke -; de militaire de hoge, hoogste -. 2. o v e r heden, gezamenlijke machthebbende personen, de wettige ...heden.

is „wat onze vaderen gewoon waren, met een aan het Latijn ontleende uitdrukking, den magistraat te noemen, d. i. een macht in den lande, die recht heeft om te bevelen en recht om gehoorzaamheid af te eischen” (Kuyper). De overheid heeft tot taak het recht in den Staat vast te stellen en te handhaven. Toen de zonde op alle gezins- en ge...

Overheid v. personen of lichamen, aan welke het openbaar gezag (in stad of land) is toevertrouwd; —, (...heden), lid van zulk een lichaam: de burgerlijke, militaire overheden.