Wat is de betekenis van overgave?

overgave - zelfstandig naamwoord uitspraak: o-ver-ga-ve 1. het toegeven dat je verloren hebt ♢ ze dwongen de soldaten tot overgave 2. veel inzet ♢ met overgave begon zij het verhaal te schrijven...

‘Ruth (verspreidde) steeds onmiddellijk warmte en belangstelling voor vreemden, en dit met een openheid en overgave, die...’ (Elseviers Magazine, 13.5.72, p. 145) Volgens Heidbuchel is overgave in de betekenis van ‘toewijding, berusting’ een germanisme. Het Duits vertaalt dit echter niet door ‘Uebergabe’ maar do...

s., oerjefte.

...

v., 1. overdracht, afstand; 2. het aan de vijand overgeven: de overgaaf der havensteden: 3. onderwerping, gehoorzaamheid: een volkomen overgave aan Gods wil; 4. toewijding: een vrijwillige overgave des harten.

v. (het overgeven, de daad van overgeven; overhandiging; uitlevering; overdracht, afstand): bij de overgave van een geschenk; de overgave van een stad; in de bet. van toewijding, berusting een germ.

('o:vər) v. overgaaf.

(overgaaf) v./m., 1. overdracht, afstand aan een ander; 2. het aan de vijand overgeven: de overgave van de havensteden; 3. onderwerping, gehoorzaamheid: een volkomen overgave aan Gods wil; 4. toewijding: hij kweet zich vol overgave van die taak.

...