Organische architectuur
Deze architectuur, hoewel zich manifesterend in de minerale wereld, wekt met haar vormentaal bewustzijn voor de scheppingskrachten in de natuur. De hoek van negentig graden wordt bij voorkeur vermeden.
Henk van Oort (2010)
Deze architectuur, hoewel zich manifesterend in de minerale wereld, wekt met haar vormentaal bewustzijn voor de scheppingskrachten in de natuur. De hoek van negentig graden wordt bij voorkeur vermeden.
Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)
Organische architectuur is een stroming in de architectuur; soms ook antroposofische architectuur. Kenmerken: de filosofie van Rudolf Steiner (1861 - 1915), de antroposofie als uitgangspunt; natuurlijke, organische vormen en ruimten; geen zakelijke en rechthoekige vormen; veel natuurlijke materialen. Tijd: ± 1980 tot heden VertegenwoordigersL Ton...
Getty Research Institute (1990)
organische architectuur - Een filosofie over architectonische vormgeving die is ontstaan in de vroege 20e eeuw, en die stelt dat de structuur en het uiterlijk van een gebouw op organische vormen moet zijn gebaseerd en dat het met zijn natuurlijke omgeving moet overeenstemmen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: