Wat is de betekenis van Orgaantherapie?

behandeling waarbij de mens preparaten en extracten van dierlijke organen worden toegediend, bv. insuline.

de behandeling door toediening van (preparaten van) dezelfde dierlijke organen als die welke tekortschieten bij de patiënt; deze vorm van subsitutie-therapie is meestal reeds vervangen door een behandeling met de geïsoleerde stoffen waarvan men ontdekte dat het de werkzame factor (hormoon, vitamine enz.) was.

behandeling van ziekten door toediening van praeparaten uit dierlijke organen.

(H. Schulz), behandeling, gericht op de opheffing eener ziekelijke verrichting van een orgaan, waarbij gebruik wordt gemaakt van de betrekkingen, die bestaan tusschen de verrichting van het orgaan en de werking der geneesmiddelen; vgl. Organotherapie.

(H. Schulz), behandeling, gericht op de opheffing ener ziekelijke verrichting van een orgaan, waarbij gebruik wordt gemaakt van de betrekkingen, die bestaan tussen de verrichting van het orgaan en de werking der geneesmiddelen; vgl. Organotherapie.