Wat is de betekenis van ordinair?

Ordinair wordt gebruikt om iets of iemand te beschrijven als gebrek hebbend aan klasse, smaak of fatsoen. Het kan verwijzen naar gedrag, kleding, taal of andere eigenschappen die als grof, "goedkoop" of vulgair worden beschouwd.

ordinair - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: or-di-nair 1. met weinig waarde, zonder stijl ♢ die rode lippen staan haar erg ordinair 2. erg plat of grof ♢ hij kan zich soms erg ordinair uitdrukke...

gewoon; onbeschaafd; plat

gewoon; gering; algemeen.

...

(Fr.), bn. bw., 1. gewoon, alledaags; 2. (ongunstig) gemeen, gering, niet fijn: ordinair goed ; ordinaire lui; een ordinair voorkomen hebben.

bn., bw. (Fr. [Lat. ordinarius = gewoon, regelmatig]: gewoon, van gewone qualiteit; alledaags; niet fijn, plat): ordinair goed; ordinaire lui! foei, hoe ordinair van je! min.

gewoon, alledaags.

(ordi'nε:r) bn. en bw. (-der, -st) [Fr. < Lat. ordinarius] 1. gewoon, gebruikelijk : -e koffie. 2. gemeen, gering, min : hij is in zijn manieren; -e lui; foei, wat is dat doen!