ordening
Het rangschikken van informatie binnen een archief overeenkomstig een vastgestelde systematiek (ordeningsplan).
Rijksdienst voor het cultureel erfgoed (2019)
Het rangschikken van informatie binnen een archief overeenkomstig een vastgestelde systematiek (ordeningsplan).
Muiswerk Educatief (2017)
ordening - zelfstandig naamwoord uitspraak: or-de-ning 1. het aanbrengen van orde ♢ ze heeft een logische ordening aangebracht in het archief 1. ruimtelijke ordening [het inrichten van het land, he...
Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)
Ordening is de manier waarop de belangrijkste, de kleurigste, de grootste vormen (zie vorm (1)) in (een) bep. richting(en) zijn geplaatst.
dr. P.J. van Swigchem en E.J. Slot (1990)
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), 1. regelmatige schikking of plaatsing; 2. regeling, inrichting: de ordening der maatschappij; — de ordening Gods.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: