orde - zelfstandig naamwoord uitspraak: or-de 1. toestand van netheid ♢ het huis is keurig op orde 1. het in orde maken [het regelen] 2. orde op zaken stellen...

Zie typentheorie.

In de betekenis van sociaal-economisch stelsel: wij leven in een gemengde orde. Dat wil zeggen, wij leven in een sociaal-economisch systeem, dat kenmerken vertoont van uiteenlopende stelsels.

orde - De omstandigheid waarin elk ding duidelijk onderscheiden is, naar behoren gerangschikt is ten opzichte van de andere dingen en zijn gepaste functie verricht.

eenheid van Massificatie van planten en dieren; bestaat uit een aantal gelijke of nauw verwante families (of 1 familie). Namen van orden eindigen bij planten op -afes, bij dieren op -a.

v./m. (-n, -s), 1. regelmatige plaatsing of schikking van iets: er kwam weer — in haar herinneringen; behoorlijke schikking: zijn kleren in — brengen; iets in — maken, het regelen, beschikken, opknappen; wij zijn gisteren verhuisd, maar hopen aanstaande week weer op — te zijn; het is in —, de zaak is geregeld; in goede...

(kloosterorde). Hoewel de term orde ook gebruikt wordt voor alle kloostergenootschappen zonder onderscheid, duidt hij in meer strikte zin die kloostergenootschappen aan, waarin plechtige geloften worden afgelegd. In zoverre staan orden tegenover congregaties . Het gevolg van de plechtige geloften is, dat handelingen die in strijd daarmede gesteld w...

v., 1. regelmatige plaatsing of schikking van iets: er kwam weer orde in haar herinneringen ; — behoorlijke schikking: het haar, zijn kleren in orde maken, brengen; — iets in orde maken, het regelen, beschikken,, opknappen; — wij zijn gisteren verhuisd, maar hopen aanstaande week weer op orde te zijn : — de zaak is in orde,...

(1), (ordo) [dierkunde), omvat een aantal families in de systematiek van het dierenrijk*, worden samengevat in een klasse', (2) (R.K.), blijvende, kerkelijk goedgekeurde verenigingen van mannen of vrouwen, die, gebonden door eeuwige, plechtige geloften van armoede, zuiverheid en gehoorzaamheid, in een communiteit volgens bepaalde regels en con...

(< Lat. ordo = rij, orde).

1° (philos.) eenheid in een veelheid. O. veronderstelt een veelheid van onderscheiden dingen, die woorden gerangschikt volgens een bepaald principe. Dit principe wordt bepaald door het doe1, waartoe die veelheid tot een eenheid is samengevoegd (→ Finaliteit). Het doel bepaalt eveneens den aard der tot stand gekomen o. Zoo spreekt men van e...

I. God is een God van orde. Hij eischt, dat alle dingen met orde geschieden (1 Cor. 14 : 40). Hij heeft als de Schepper aller dingen en als de Onderhouder van al wat wat leeft aan alle dingen een orde gesteld. Hij heeft aan al zijn werken een orde gegeven (Ps. 148 : 6). Dat zijn zijn ordinantiën of ordeningen. Het zijn de openbaringen van zi...

orde - v., toestand, waarin allesgeregeld wordt; genootschap, eereteeken.

Orde - de geleidelijke behandeling en afdoening van zaken, waardoor alles ten behoorlijken tijde afgedaan en opeenhooping van werkzaamheden voorkomen wordt.

Orde - v. rang, regeling, regelmatigheid, geregelde toestand; een man van orde, die alles geregeld doet; — de zaak is in orde, daaraan behoeft niets meer gedaan te worden, (ook) aan uw verzoek wordt voldaan, uw voorstel is goed bevonden enz.; — ik ben weer in orde, geheel hersteld; — eene kamer in orde brengen, alles op zijne ge...

Orde is in het algemeen eene op beginselen steunende regelmaat, hetzij in de rangschikking van bestaande dingen, hetzij in onze daden. In de wetenschappelijke stelsels geeft men den naam van „orde” gewoonlijk aan eene afdeeling der klasse, en zelve omvat zij alsdan één of meer geslachten. — In de meetkunst zijn „orden” bepaalde afdeelingen van wisk...