Wat is de betekenis van Opvangen?

opvangen - onregelmatig werkwoord uitspraak: op-van-gen 1. iets wat door de lucht beweegt, vastpakken ♢ ik kon de bal nog net opvangen 2. het toevallig horen ♢ ik heb iets opgevangen over de vak...

stoppen

opvangen: onmiddellijk reageren op een demarrage met een tegendemarrage, zodat de ontsnapping niet kan doorgaan.

v., heine, opfange, opheine.

...

(ving op, heeft opgevangen), 1. iets in zijn val, loop of vlucht vangen: een bal opwerpen en weer opvangen ; een hollend paard opvangen ; — de verdere val tegenhouden: de koorddanser tuimelde, maar werd in een net opgevangen ; — de slagen opvangen, beletten te treffen; het licht opvangen, ondervangen, beletten verder te gaan ; een blik...

ving op, h. opgevangen (1 in de vaart vangen en tegenhouden; 2 van vloeistoffen: in iets doen lopen of verzamelen; 3 van lichtstralen: ondervangen en opnemen; 4 van brieven: onderscheppen; 5 vangen; 6 van klanken of geluiden: met het gehoor tot zich nemen; in het alg. in zich opnemen; ongemerkt [toevallig] horen): 1. een bal opvangen, de slagen opv...

('op) (ving op, heeft opgevangen) 1. in de val vangen en tegenhouden: sneeuwvlokjes -. 2. onderscheppen: brieven -. 3. in iets doen lopen, verzamelen: het bloed in een bekken -. 4. ondervangen en opnemen: de stralen werden door een spiegel opgevangen; een koeltje -; een blik -. 5. in de vaart vangen en tegenhouden: een hollend paard -; een...

(ving op, heeft opgevangen), 1. iets in zijn val, loop of vlucht vangen: een bal opgooien en weer opvangen; de verdere val tegenhouden van: de koorddanser viel maar werd in een net opgevangen; de slagen opvangen, beletten te treffen; het licht opvangen, ondervangen, beletten verder te gaan; een blik opvangen, waarnemen dat of hoe iemand kijkt (naar...