Wat is de betekenis van opstapelen?

opstapelen - regelmatig werkwoord uitspraak: op-sta-pe-len 1. er een stapel van maken ♢ het kind stapelt de blokken op 2. steeds meer worden ♢ het werk heeft zich de laatste tijd opgestapeld...

v., opsteapelje, (op)loegje -loeije, opstuol(k)je, opstuoltsje; zich —, optuor(k)je; (van donderwolken) gearwâlje.

...

(stapelde op, heeft opgestapeld), 1. aan stapels zetten: turf, stenen opstapelen; opgestapeld liggen, in grote hoeveelheid voorhanden zijn ; — ophopen, vergaren; 2. (wederk.) tot een stapel aangroeien: mijn werk stapelt zich op, wordt voortdurend meer (met de bijgedachte dat het niet afgedaan wordt).

stapelde op, h. opgestapeld (1 aan stapels zetten, al stapelende aan een hoop zetten; 2 fig. verzamelen): 1. turf, stenen, brandhout opstapelen; 2. de gierigaard tracht schatten op te stapelen; refl. moeielijkheden stapelden zich op.

(stapelde op, heeft opgestapeld) 1. op elkander stapelen: boeken -; boeken die zich -, die opgestapeld liggen. 2. ophogen: haat en wrok in jaren opgestapeld.

(stapelde op, heeft opgestapeld), 1. aan stapels zetten: stenen opstapelen, opgestapeld liggen, in grote hoeveelheid voorhanden zijn; ophopen, vergaren; 2. (wederk.) tot een stapel aangroeien: mijn werk stapelt zich op, wordt voortdurend meer (met de bijgedachte dat het niet afgemaakt wordt); de bewijzen tegen de verdachte stapelen zich op.

...

Opstapelen - (stapelde op, heeft opgestapeld), aan stapels zetten : turf, steenen opstapelen; op-, bijeenzamelen : mijn werk stapelt zich op, wordt voortdurend meer. OPSTAPELING, v. (-en).