Wat is de betekenis van Opperste?

hoof; vernaamste, hoogste; grootste.

1. m. (-n), hoofdgebieder, aanvoerder; generaal: de opperste der bende; 2. o., wat het hoogst ligt of is; — (Zuidn.) vliering, zolder onmiddellijk onder het dak.

bn.: God is de opperste wijsheid, de hoogste.

('oppərstə) m. (-n) hoofdgebieder, aanvoerder.

Het begrip opperste heeft 3 verschillende betekenissen: 1. opperste - opperste - 1. Opperste bn. hoogste, eerste, bovenste, voornaamste 2. opperste - opperste - 2. Opperste m. (-n), hoofdgebieder, aanvoerder; generaal (eener geestelijke orde). 3. opperste - opperste - 3. Opperste o. (-n), (Zuidn.) vliering: zolder, onmiddellijk onder het dak.

Opperste, bn. hoogste, eerste, bovenste, voornaamste. *-, m. (-en), hoofdgebieder, aanvoerder; generaal (eener geestelijke orde).