Wat is de betekenis van opium?

Opium is een melksap van de zaaddoos van een plant. Bij het opensnijden van de zaaddoos komt wit melksap naar buiten druppelen dat op de zaaddoos bruin opdroogt. Het sap bevat verschillende opiaten, waaronder morfine en codeïne. Via een chemische proces wordt uit opium heroïne gemaakt. Werking Opium en opiaten werken kalmerend en verdoven...

Het begrip opium heeft 2 verschillende betekenissen: 1) verdovend middel. pijnstillend en verdovend middel dat bestaat uit het gedroogde melksap van de papavervrucht. 2) iets dat verslavend werkt. iets dat verslavend werkt en de aandacht van de gewone mens afleidt van hogere zaken.

Opium - zie O .

opium - zelfstandig naamwoord uitspraak: o-pi-um 1. verdovend middel, gemaakt van papavers ♢ de oude Chinees gebruikte opium Zelfstandig naamwoord: o-pi-um de opium

Ingedroogd sap van onrijpe papaverbollen (uitspraak: OO-pie-jum). Opium is de grondstof voor de pijnstiller morfine en stoffen die hierop lijken, zoals codeïne (tegen prikkelhoest) en de harddrug heroïne. De papaver is een plant die familie van de klaproos is. Hij wordt geteeld in landen als Afghanistan.

opium [verdovend middel]. Is evenals amfioen een afstammeling van het Griekse opion, het verkleinwoord van opos: sap (vergelijk heulsap), dat verlatijnst opium werd. Reeds in 70 na Chr. maakt Plinius er melding van hoe de vader van Licinius Cecinna door middel van opium een eind aan zijn leven maakte...

Degene die over verdovende middelen droomt, terwijl hij deze nooit heeft gebruikt, ontwaakt in het werkelijke leven vermoedelijk uit een roes van gevoelens, die hem niets hebben opgeleverd.

[Lat, van Gr. opion = sap van de slaapbol, van opos = plantesap] heulsap, het gedroogde sap van de onrijpe vrucht van de slaapbol, Papaver somniferum, uit de Papaverfamilie (Papaveraceae). Opium werd vroeger in de geneeskunde toegepast, o.a. als pijnstillend middel. Opium heeft een sterk verslavende werking, die reeds aan de oude Grie...

heulsap; verdovend middel