Wat is de betekenis van oorsuizen?

tinnitus. aandoening waarbij een aanhoudend geluid, bijvoorbeeld gesuis, gepiep of gebrom, alleen door iemand zelf wordt waargenomen; het horen van een fantoomgeluid; tinnitus. Voorbeelden: Onder oorsuizen verstaat men het horen in het hoofd van geluiden die niet van buitenaf komen. Alle vormen van geluid worden beschreven, van windg...

Geluid dat iemand hoort, maar dat niet van buiten komt en dat anderen niet horen. Oorsuizen kan in alle mogelijke vormen voorkomen: ruisen, piepen, fluiten, suizen, sissen brommen, voortdurend of af en toe, hard of zacht. Het komt heel veel voor. Eén op de tien mensen heeft er zo veel last van dat de persoon er hulp voor zoekt. Het oorsuizen kan so...

(o.), syn. tinnitus, tinnitus aurium; geluid dat door een persoon wordt gehoord en dat kan worden beschreven als “windgeruis”, “fluittonen” en zelfs als het geluid van “straaljagers”. Dit is een veel voorkomend verschijnsel bij perceptieslecbtborendbeid.

bloedstuwing naar het hoofd, prikkeling van de gehoorzenuwen, oorprop, otosclerose, bloedarmoede, kunnen de oorzaak zijn. Op hogere leeftijd optredend o. is meestal het eerste teken van een zich ontwikkelende aderverkalking. De behandeling richt zich op de grondoorzaak.

een hinderlijke afwijking die zowel op de meest onschuldige cerumenprop als op ziekten van gehoorzintuig, -zenuw en -centra kan berusten.

komt bij vsch. ziekten van het midden- en binnenoor voor, soms ook bij hart-, vaat- en bloedziekten en ziekten van het zenuwstelsel. Zie ➝ Gehoororgaan (sub B, d).

zie Oorziekten.

o., tinnitus, waarnemen van geluid, meestal zonder dat hieraan een geluidsprikkel ten grondslag ligt. Oorsuizen kan verschillende oorzaken hebben in of buiten het oor, b.v. otosclerose, oorsmeer, lawaaitrauma, ziekte van Ménière, bloedarmoede. In sommige gevallen is het oorsuizen ook voor een ander waarneembaar, nl. indien het berust...