onvriendelijk
...
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw. (-er, -st), niet vriendelijk, niet voorkomend; onaardig: zij geven elkaar nooit een onvriendelijk woord; — niet welgezind, bijna vijandig: dat is heel onvriendelijk van hem; iem. onvriendelijk bejegenen.
Wiktionary (2019)
onvriendelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet aardig of vriendelijk, vijandig ♢ De onvriendelijke man werd door alle kinderen gemeden. Woordherkomst Afgeleid van vriendelijk met het voorvoegsel on-
Muiswerk Educatief (2017)
onvriendelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-vrien-de-lijk 1. als van een vijand ♢ ik weet niet wat ik hem gedaan heb, hij is altijd zo onvriendelijk 2. niet aardig en voorkomend ♢ die ca...
Fa. A.J. Osinga (1952)
adj. & adv., ûnfreonlik, hounsk, barsk, batsk, toar, ófhâlden(d); een — woord, in forkeard wurd.
M. J. Koenen's (1937)
bn., bw. (niet vriendelijk): een onvriendelijk mens, een onvriendelijk woord; iem. onvriendelijk bejegenen.
Jozef Verschueren (1930)
('vri:ndələk) bn. en bw. (-er, -st) niet vriendelijk: een mens; -e woorden; bejegend. Syn. → bijtend.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: