Wat is de betekenis van onvriendelijk?

2025-06-18
Prisma Nederlands Fries

Unieboek | Het Spectrum (2025)

2025-06-18
Prisma Groot Woordenboek Nederlands

Unieboek | Het Spectrum (2025)

2025-06-18
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Onvriendelijk

bn. bw. (-er, -st), niet vriendelijk, niet voorkomend; onaardig: zij geven elkaar nooit een onvriendelijk woord; — niet welgezind, bijna vijandig: dat is heel onvriendelijk van hem; iem. onvriendelijk bejegenen.

2025-06-18
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

onvriendelijk

onvriendelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet aardig of vriendelijk, vijandig De onvriendelijke man werd door alle kinderen gemeden. Woordherkomst Afgeleid van vriendelijk met het voorvoegsel on-

2025-06-18
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

onvriendelijk

onvriendelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-vrien-de-lijk 1. als van een vijand ♢ ik weet niet wat ik hem gedaan heb, hij is altijd zo onvriendelijk 2. niet aardig en voorkomend ♢ die ca...

2025-06-18
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Onvriendelijk

adj. & adv., ûnfreonlik, hounsk, barsk, batsk, toar, ófhâlden(d); eenwoord, in forkeard wurd.

2025-06-18
Woordenboek Nederlands-Turks

Mehmet Kiriş (2024)

2025-06-18
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

onvriendelijk

bn., bw. (niet vriendelijk): een onvriendelijk mens, een onvriendelijk woord; iem. onvriendelijk bejegenen.

Wil je toegang tot alle 13 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-06-18
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

onvriendelijk

('vri:ndələk) bn. en bw. (-er, -st) niet vriendelijk: een mens; -e woorden; bejegend. Syn. → bijtend.