onvoorzichtig
onvoorzichtig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet voorzichtig ♢ Hij was zo'n onvoorzichtige jongen. Woordherkomst Afgeleid van voorzichtig met het voorvoegsel on-
Wat is de betekenis van Onvoorzichtig?
Muiswerk Educatief
Muiswerk Educatief (2017)
onvoorzichtig
onvoorzichtig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-voor-zich-tig 1. wie niet goed oplet of het misgaat ♢ mijn broer rijdt nogal onvoorzichtig Bijvoeglijk naamwoord: on-voor-zich-tig ... is onvoorzichtiger dan ......
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Onvoorzichtig
bn. bw. (-er, -st), niet voorzichtig : onvoorzichtig zijn; een onvoorzichtige uitdrukking; (bw.) je helft zeer onvoorzichtig gehandeld.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
onvoorzichtig
bn., bw. (niet voorzichtig, niet behoedzaam): een onvoorzichtig woord; onvoorzichtig handelen.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
onvoorzichtig
(onvo:r'zichtəch) bn. en bw. (-er, -st) niet voorzichtig : een -e knaap ; zich -e woorden laten ontvallen; zich wagen.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Onvoorzichtig
bn. bw. (-er, -st), niet voorzichtig : uw neef is onvoorzichtig geweest, doch zijn hart is onverdorven; eene onvoorzichtige uitdrukking; — bw. gij hebt zeer onvoorzichtig gehandeld. ONVOORZICHTIGHEID, v. het onvoorzichtig zijn; (mv. ...heden), onvoorzichtige handeling. ONVOORZICHTIGLIJK, bw.
Gerelateerde zoekopdrachten