Wat is de betekenis van onverdraaglijk?

onverdraaglijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet te verdragen Woordherkomst Afgeleid van verdraaglijk met het voorvoegsel on- Synoniemen onuitstaanbaar

onverdraaglijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-ver-draag-lijk 1. waar je door gestoord of belemmerd wordt ♢ in die hitte is zo'n strakke broek onverdraaglijk 2. wie je niet kunt verdragen of dulden ...

adj., ûnfordraechlik.

ONVERDRA'GELIJK, bn. bw. (-er, -st), 1. (w. g.) te lastig om te verdragen, hinderlijk: zijn pet is volstrekt hinderlijk en onverdraaglijk in het oplaten van vliegers; 2. onuitstaanbaar : een onverdraaglijke pedanterie; die kerel is onverdraaglijk; het was onverdraaglijk heet; 3. onverdraagzaam.

bn. (1 lastig, hinderlijk; onaangenaam; 2 onuitstaanbaar): 1 (die pet) is volstrekt hinderlijk en onverdraaglijk in ’t oplaten van vliegers; een onverdraaglijk geschreeuw; 2 een onverdraaglijke hoogmoed, een onverdraaglijke hitte.

(onvər'dra:chlək) bn. en bw. (-er,-st) 1. niet te verdragen: een -e hitte. Syn. →ondraaglijk. 2. onuitstaanbaar -e pedanterie; ijdel.

bn., 1. hinderlijk; 2. onuitstaanbaar.

bn. bw. (-er, -st), niet te verdragen, als zijnde te lastig, te onaangenaam, onuitstaanbaar : eene onverdraaglijke pedanterie; — die kerel is onverdraaglijk; het was onverdraaglijk heet. ONVERDRAAGLIJKHEID, v.