Onverbreekbaar
adj., ûnbrekber.
Wat is de betekenis van Onverbreekbaar?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Onverbreekbaar
bn., niet verbreekbaar, meestal fig. : onverbreekbare banden; onverbreekbare trouw; — onschendbaar : heilige gebruiken en onverbreekbare wetten.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
onverbreekbaar
bn. (niet te verbreken): een onverbreekbare trouw, altijd standhoudend; e. onverbreekbare eed, onschendbaar.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
onverbreekbaar
(onvər'bre:ʞba:r) bn. (...bare) en bw. 1. niet te verbreken : ...bare boeien. 2. onschendbaar : ...bare trouw.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Onverbreekbaar
bn. niet verbreekbaar: onverbreekbare boeien; (fig.) onschendbaar : heilige gebruiken en onverbreekbare wetten; onverbreekbare trouw. ONVERBREEKBAARHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten