Wat is de betekenis van onuitroeibaar?

onuitroeibaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. dat iets niet te vernietigen is, dat iets niet uit de wereld geholpen kan worden ♢ Domheid is helaas onuitroeibaar. Woordherkomst afleiding van uitroeibaar met het voorvoegsel on- Antoniemen uitroeibaar

bn., niet uitgeroeid kunnende worden; onuitroeibaar onkruid; een onuitroeibaar kwaad, waartegen niets vermag.

(onuit'roeiba:r) bn. (...bare) 1. niet uitgeroeid kunnende worden : onkruid. 2. niet verdreven kunnende worden : een kwaad.

bn., niet uit te roeien.

bn. niet uitgeroeid kunnende worden: onuitroeibaar onkruid, dat telkens weer opkomt; (fig.) een onuitroeibaar kwaad, waartegen niets vermag. ONUITROEIBAARHEID, v.