Wat is de betekenis van ontzetting?

ontzetting - Zelfstandignaamwoord 1. grote mate van schrik ♢ De ontzetting stond op zijn gezicht af te lezen. 2. (juridisch) volgens artikel 31 van het Belgisch Strafwetboek, een rechterlijke beslissing die aan de veroordeelde het recht ontneemt bepaalde burgerlijke en/of politieke ambten ui...

ontzetting - zelfstandig naamwoord uitspraak: ont-zet-ting 1. toestand van grote verwarring en verbazing ♢ tot mijn ontzetting was het dure horloge van mijn pols gestolen Zelfstandig naamwoord: ont-zet-ting de ontzet...

Maatregel die wordt opgelegd als ouders zich verwijtbaar misdragen tegenover hun kind, waarbij hun ouderlijk gezag wordt ontnomen.

s., ûntsetting.

...

v. (-en), 1. ontwrichting; 2. afzetting uit een ambt of een waardigheid: na zijn ontzetting uit het burgemeestersambt werd hij verbannen; — ontneming, inz. van bepaalde rechten: ontzetting van de ouderlijke macht of van de voogdij; ontzetting van bepaalde rechten (b.v. van het recht een bepaald beroep uit te oefenen); (Be...

zie Ouderlijke macht.

v. ontzettingen (1 de daad van ontzetten in verschillende bet.; 2 schrik): 1 de ontzetting uit een ambt; de ontzetting van de ouderlijke macht; 2 sprakeloos van ontzetting; nog in België, rechtst.: ontzetting van politieke en burgerlijke rechten, criminele en correctionele straf; wettelijke ontzetting, onbekwaamheid (van den veroordeelde) om,...

1° O. van bepaalde rechten is een der vier bijkomende straffen in het Ned. W. v. Str. neergelegd (art. 9 b 1°, 28 en 29). Lit.: Pompe, Handb. v. h. Ned. Strafrecht (1935, 226-229). In het Belg. recht is o. van bep. rechten een bijkomende straf, gemeen aan misdaden en wanbedrijven. Zij wordt geregeld door art. 31 vlg. van het W. v. Str. De...