Wat is de betekenis van Ontwortelen?

2024-04-19
Begrippenlijst biomassa uit bossen

Probos (2016)

Ontwortelen

Ontwortelen is het verwijderen van bomen, complete met stobbe en grove wortels. Wortels worden afgekort dan wel afgebroken.

2024-04-19
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Ontwortelen

v., ûntwoartelje.

2024-04-19
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Ontwortelen

(ontwortelde, heeft ontworteld), met wortel en al uit de grond rukken: een orkaan ontwortelde het geboomte; — (fig.) uitrukken, van zijn bron of voedingsbodem scheiden: deze liefde ligt zo diep, dat geen omstandigheden haar kunnen ontwortelen; — ook van pers.: in het vreemde land raakte hij geheel ontworteld.

2024-04-19
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

ontwortelen

ontwortelde, h. ontworteld (met wortel en tak uit de grond rukken): de storm had de beuk ontworteld.

2024-04-19
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

ontwortelen

(ont'wortələn) (ontwortelde, heeft ontworteld) 1. met wortel en al uit de grond rukken : een loeiend orkaan ontwortelde het geboomte. 2. ervan losmaken : de leiders door een taalkloof aan hun eigen volk ontworteld. 3. vernietigen : de omstandigheden zullen die liefde niet -.

2024-04-19
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

ontwortelen

(ontwortelde, heeft ontworteld), 1. (overg.) met wortel en al uit de grond rukken: een orkaan ontwortelde vele bomen; 2. (onovsrg.) van de wortels losraken; vooral fig. van pers.: in het vreemde land raakte hij geheel ontworteld; zelfst.: ontwortelden (naar Fr. déracinés), zij (m.n. jonge mensen) die alle binding met de traditionele...

2024-04-19
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

Ontwortelen

(ontwortelde, heeft ontworteld), met wortel en al uit den grond rukken: een orkaan ontwortelde het geboomte; (fig.) van de grondvesten losrukken : daar werden Alpengevaarten ontworteld; — uitroeien, vernietigen : deze liefde ligt zoo diep, dat geene omstandigheden haar kunnen ontwortelen. ONTWORTELING, v. het ontwortelen.

Gerelateerde zoekopdrachten