Wat is de betekenis van Ontwijfelbaar?

adj. & adv., fêst; het staat — vast, it stiet net yn ’e kiif, it stiet sa fêst as in hûs, der is gjin mis op.

bn. bw. (-der, -st), niet te betwijfelen: dat er bedrog achter zit, is ontwijfelbaar; ontwijfelbare zekerheid; — (bw.) zó dat men er niet aan twijfelen kan: dat is ontwijfelbaar waar.

bn. (niet te betwijfelen, stellig): ontwijfelbare zekerheid, de ontwijfelbare waarheid.

(on'twijfəlba:r) bn. (-der, -st) en bw. niet te betwijfelen : dat er verraad mee gemoeid was, scheen hem -.

bn. en bw. (-der, -st), niet te betwijfelen, stellig: dat er bedrog achter zit, is ontwijfelbaar.

bn. bw. (-der, -st), niet te betwijfelen ; dat er bedrog achter zit, is ontwijfelbaar; — bw. zóó dat men er niet aan twijfelen kan : dat is ontwijfelbaar waar. ONTWIJFELBAARHEID, v.

Ontwijfelbaar, bn. en bijw. (-der, -st), *...LIJK, bijw. waaraan niet te twijfelen is, zeker. *-HEID, v. gmv.