Wat is de betekenis van ontwaren?

ontwaren - Werkwoord 1. (ov) een moeilijk waarneembaar object beginnen waar te nemen ♢ Tot zijn schrik ontwaarde hij een tijger in het hoge gras. Woordherkomst Afgeleid van ontwaar worden (verg. waarnemen , bewaren) Naamwoord van handeling van waren met het voorvoegsel ont-

ontwaren - regelmatig werkwoord uitspraak: ont-wa-ren 1. het met je ogen waarnemen ♢ in het vage licht ontwaarde ik een man met hoed 2. het je bewust zijn, het in de gaten hebben ♢ pas toen ontw...

Er is een Nederlands voorvoegsel antdat betekent: tegen. Wij hebben het over in ant-woord: tegenwoord en in de plaatsnaam Antwerpen: land dat tegen de oever geworpen is. Het Duits kent Awt-litz: gelaat. Dit voorvoegsel is dikwijls verzwakt tot ontdoordat het weinig klemtoon kreeg. Dit onttreft men voor tal van werkwoorden aan: ontberen, ontsnappen...

v., gewaer wurde; iets niet kunnen —, earne gjin gesicht op krije kinne.

(ontwaarde, heeft ontwaard), 1. in ’t oog krijgen: het licht kwam binnen en ik ontwaarde bij zijn schijnsel een jong meisje. 2. gewaarworden, bespeuren: toen ’k ontwaarde, waar ik was.

ontwaarde, h. ontwaard (zien, bespeuren): ik ontwaarde een jong meisje; dat hij een kleine ongesteldheid mocht ontwaren, gewaarworden.

(ontwarən) (ontwaarde, heeft ontwaard) in ‘t oog krijgen, gewaarworden : in het halfduister ontwaarde hij een knaapje in de hoek; een kleine ongesteldheid -. Syn. → bemerken.

(ontwaarde, heeft ontwaard), 1. in het oog krijgen: ik ontwaarde een vogel tussen de bladeren; 2. gewaarworden, bespeuren: toen ontwaarde ik waar ik was.

...