Wat is de betekenis van ontnemen?

ontnemen - Werkwoord 1. (ov) zorgen dat iemand ergens niet meer over beschikt ♢ Hij liet zich zijn plezier niet ontnemen. Woordherkomst afgeleid van nemen met het voorvoegsel ont-

ontnemen - onregelmatig werkwoord uitspraak: ont-ne-men 1. het bij hem weghalen ♢ ik wil je de hoop niet ontnemen Onregelmatig werkwoord: ont-ne-men ik ontneem jij/u ontneemt ...

v., ûntnimme, -krije, -sette, ôfkrije, binimme, ôfnimme; iem. met geweld iets —, immen eat ûntnaderje, ûntwrame; stilletjes —, ôf-, ûntlúzje.

...

(ontnam, heeft ontnomen), afnemen: zou je mij mijn mes willen ontnemen? — iem. het leven ontnemen, hem doden; — (scheepst.) de wind aan een ander schip ontnemen, door aan de loefzijde van dat schip te varen de wind opvangen en die beletten in zijn zeilen te waaien; — het bevel aan een officier ontnemen,...

ontnam, h. ontnomen (afnemen, benemen): een kind een mes ontnemen; zich het leven ontnemen, zich beroven van.

(ont’ne:mən) (ontnam, heeft ontnomen) afnemen : iemand een schat, een troost -; zich het leven -. Syn. → afhandig (maken).

(ontnam, heeft ontnomen), afnemen: hij wilde hem het mes ontnemen; iemand het leven ontnemen, hem doden; iemand een recht, de hoop ontnemen.

...