ontluisteren
ontluisteren - Werkwoord 1. (ov) van luister of aanzien beroven ♢ Het incident ontluisterde gans de feestviering. Woordherkomst Afgeleid van luisteren met het voorvoegsel ont- Synoniemen ontsieren
Wat is de betekenis van ontluisteren?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Ontluisteren
(ontluisterde, heeft ontluisterd), van zijn luister beroven: de misdaden die Davids regering ontluisteren.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
ontluisteren
ontluisterde, h. ontluisterd (van luister beroven): de misdaden, die zijn bestuur ontluisteren.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
ontluisteren
(ont'luistərən) (ontluisterde, heeft ontluisterd) van luister ontdoen : wandaden die zijn bestuur -.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
ontluisteren
(ontluisterde, heeft ontluisterd), van zijn luister beroven: deze filmer is er op uit te schokken en te ontluisteren.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Ontluisteren
(ontluisterde, heeft ontluisterd), van luister berooven : de misdaden die Davids regeering ontluisteren. ONTLUISTERING, v.
Gerelateerde zoekopdrachten