Wat is de betekenis van ontlokken?

ontlokken - Werkwoord 1. (ov) teweegbrengen (typisch van iets dat inherent aanwezig is, maar dat men niet zomaar wil prijsgeven): ♢ Iemand een lach ontlokken. Woordherkomst afgeleid van lokken met het voorvoegsel ont-

ontlokken - regelmatig werkwoord uitspraak: ont-lok-ken 1. iemand zover krijgen dat hij iets zegt of zich uit ♢ zij wist hem toch een goedkeuring te ontlokken Regelmatig werkwoord: ont-lok-ken ik ontlok ...

(ontlokte, heeft ontlokt), iem. er toe brengen iets los te laten, te zeggen, te uiten: iem. een geheim, een belofte, een kreet van smart ontlokken; — tonen aan een instrument ontlokken, daarop voortbrengen.

ontlokte, h. ontlokt (iem. er toe brengen iets los te laten, te zeggen, te verklappen, te uiten): een belofte ontlokken, een bekentenis, een kreet van smart ontlokken; bij uitbr. tonen aan een speeltuig ontlokken.

(ont'lokkən) (ontlokte, heeft ontlokt) 1. door lokken afhandig maken : iemand geld -. 2. afdwingen : iemand een smartkreet, tranen, een geheim

(ontlokte, heeft ontlokt), iemand ertoe brengen iets los te laten, te zeggen, te uiten: iemand een geheim, een belofte, een kreet van smart ontlokken; tonen aan een instrument ontlokken, daarop voortbrengen.

...

(ontlokte, heeft ontlokt), iem. iets afhandig maken door het tot zich te lokken; afdwingen : iem. een geheim ontlokken; de tonen welke de meester aan zijn instrument ontlokte; een oorveeg die hem een kreet van smart ontlokte.

...