Wat is de betekenis van ontkomen?

ontkomen - Werkwoord 1. ergatief ergens aan ontsnappen ♢ Hij slaagde erin uit het raam te klimmen en ontkwam daarme aan een wisse dood. Woordherkomst afgeleid van komen met het voorvoegsel ont-

ontkomen - onregelmatig werkwoord uitspraak: ont-ko-men 1. er niet door getroffen worden, niet gepakt worden ♢ hij is aan zijn straf ontkomen 1. er is geen ontkomen aan [we kunnen er niet onderuit]...

v., ûntkomme; zich laten —, jin ûntkomme, misgean litte.

...

(ontkwam, is ontkomen), 1. ontsnappen aan: de dood, de vijand ontkomen; aan een dreigend gevaar ontkomen; — (abs.) ontsnappen: in de duisternis wisten zij te ontkomen. 2. (fig.) zich onttrekken (aan): daaraan valt niet te ontkomen.

ontkwam, i. ontkomen (ontsnappen): een gevaar ontkomen; ik wist te ontkomen; daaraan zal je niet ontkomen.

(ont'ko.-mən) (ontkwam, is ontkomen) ontsnappen : de vijand, een gevaar -.

(ontkwam, is ontkomen), ontsnappen aan: aan een dreigend gevaar ontkomen; (abs.) ontsnappen: in de duisternis wisten zij te ontkomen; ook fig.

...