Wat is de betekenis van ontgaan?

...

(ontging, is ontgaan), 1. (w. g.) van iets weggaan, iets verlaten, begeven: de wereld in een cel ontgaan; — ontwijken. 2. aan iem. of iets ontkomen: hij trok zich terug om hun dank te ontgaan; als mijn vader u zag, zoudt gij de knuppelslagen niet ontgaan; rampen, niet te ontgaan in ’s levens loop; — (spreekt.) dat is...

ontgaan - Werkwoord 1. ergatief aan de aandacht ontsnappen ♢ Een aantal vandalistische wijzigingen waren iedereen ontgaan. ontgaan - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van ontgaan Woordherkomst voltooid deelwoord van ontgaan Verwante begrippen ontkomen, ontsnappe...

ontgaan - onregelmatig werkwoord uitspraak: ont-gaan 1. niet tot je doordringen, aan je aandacht ontsnappen ♢ het gebeurde is mij totaal ontgaan Onregelmatig werkwoord: ont-gaan het ontgaat ...

(die aandag) ontsnap; ontwyk; vergeet.

v., ûntkomme, -gean, -sjitte, misgean; iem. —, by immen trochgean; zich iets zien —, earne by troch reitsje.

...

ontging, is ontgaan (1 aan iem. of iets ontkomen; 2 aan iems. oog of oor ontsnappen; 3 uit het geheugen verdwijnen): 1 dat voordeeltje ontging hem, ontsnapte hem, ging verloren voor hem; 2 en 3 dat is mij ontgaan, a) ik heb het niet gezien, gehoord; b) ik ben het vergeten.

(ont'cha:n) (ontging, is ontgaan) I. 1. ervan weggaan : de wereld in een cel -. 2. ontwijken : iemand op straat -. 3. ontkomen : om zijn dank te -. 4. uit het geheugen verdwijnen : die zaak is mij -. 5. ontsnappen : dat is zijn opmerkzaamheid -. II. zich -, zijn plicht verzaken, misdoen : zich tegen God -; zich in iets -; zich aan iemand...