onteigening
onteigening - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) handeling, al of niet gerechtelijk, waarbij een zaak tot het eigendom van iemand anders gemaakt wordt Woordherkomst Naamwoord van handeling van onteigenen met het achtervoegsel -ing
Wiktionary (2019)
onteigening - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) handeling, al of niet gerechtelijk, waarbij een zaak tot het eigendom van iemand anders gemaakt wordt Woordherkomst Naamwoord van handeling van onteigenen met het achtervoegsel -ing
NIOD (2016)
Onteigening moet worden onderscheiden van confiscatie. Bij confiscatie ontvangt de eigenaar geen vergoeding.
Winish Ganesh (2012)
Onteigenen is in Nederland het recht van de overheid om in bepaalde gevallen onroerend goed van een persoon te kopen. De eigenaar van de grond is in dat geval verplicht om de grond te verkopen. Wanneer een persoon een onroerend goed heeft, kan het voorkomen dat dit door de overheid wordt onteigend wegens uitvoering van het bestemmingsplan. Het best...
Mr. dr. C. Phillips (2009)
De ontneming van een goed van de rechthebbende om dit tot eigendom van de overheid te maken.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: