Wat is de betekenis van Ontbinden?

ontbinden - Werkwoord 1. (ov) een organisatie opheffen ♢ Er werd besloten de vereniging te ontbinden. 2. ergatief (scheikunde) het uiteen (laten) vallen van een chemische stof in een aantal andere ♢ Als je een polymeer aan een te hoge temparatuur blootstelt, zal het...

ontbinden - onregelmatig werkwoord uitspraak: ont-bin-den 1. er een einde aan maken ♢ het huwelijk is door de scheiding ontbonden 2. bepalen van de priemfactoren waaruit een getal is samengesteld ...

v., ûntbine, losmeitsje.

(ontbond, heeft ontbonden), 1. wat of wie gebonden is losmaken: een geboeide ontbinden; een knoop ontbinden; — een huwelijk ontbinden, de scheiding van gehuwden uitspreken. 2. (dicht.) bevrijden: wie kan mij van mijn schuld ontbinden? 3. (van vergaderingen en verenigingen) uiteen doen gaan of opheffen: de Koning...

ontbond, h. ontbonden (1 losmaken; 2 bevrijden; 3 opheffen): 1 de handen van iem. ontbinden; 2 wie kan mij van mijn schuld ontbinden? 3 een commissie ontbinden, de Kamer ontbinden; nog: (alg.) een vorm in factoren ontbinden, de factoren bepalen, waarvan de vorm het product is.

(ond'bindən) (ontbond, heeft ontbonden) 1. wie of wat gebonden is losmaken : een geboeide, iemands handen, een knoop -. 2. losmaken : liefde die hem de tong ontbond. 3. Dicht, vrijmaken : van lang verdriet ontbonden. 4.Natk. in plaats van één kracht er twee stellen waarvan die de resultante is : de kracht AB is in de krachten...

In de geschriften van het Oude Testament komt het woord ontbinden slechts eenige malen voor, en wel figuurlijk, als van een ontbinden van den zak, het teeken van den rouw; dus: blijdschap hergeven (Ps. 30 : 12); of een ontbinden van de lendenen, d. i. van macht berooven (Jes. 45 : 1; vgl. 5 : 27); of het ontbinden van knoopen, gezegd van Danië...

Ontbinden - van een vectorgrootheid, b.v. een snelheid of een kracht, het bepalen van twee of meer vectorgrootheden (componenten genaamd), waarvan de geometrische som gelijk is aan de oorspronkelijke grootheid. Dit o. kan op willekeurig veel verschillende wijzen geschieden. Zie SAMENSTELLEN, PARALLELOGRAM VAN KRACHTEN.

(ontbond, heeft ontbonden), 1. wat of wie gebonden is losmaken: een huwelijk de scheiding van gehuwden uitspreken; 2. bevrijden: ontbindende voorwaarde, waardoor een verbintenis teniet wordt gedaan; 3. (van vergaderingen en lichamen) uiteen doen gaan of opheffen: de koning heeft het recht de Kamers van de Staten-Generaal te ontbinden; 4. (mechan...

(ontbond, heeft ontbonden), iem. of iets losmaken van iets anders: ontbindt het veulen en brengt het; men ontbond zijn voeten; — (dicht.) losmaken, vrijmaken, bevrijden van iets: in die vdlzaaVge stonden, wen de geest als van het stof ontbonden weer naar zijn oorsprong trekt; —■ een zaak, die geacht wordt uit te zamen verbonden delen t...

b.w. - Losmaken.