Wat is de betekenis van ontbering?

ontbering - zelfstandig naamwoord uitspraak: ont-be-ring 1. het missen van het allernoodzakelijkste ♢ de schipbreukeling moest veel ontberingen doorstaan Zelfstandig naamwoord: ont-be-ring de ontbering ...

s., gebrek (it); door — verzwakken, forlije.

v, 1. het ontberen. 2. (-en) toestand waarin men noodzakelijke levensbehoeften, dekking en kleding moet missen, kommer en gebrek: uitgeput door langdurige ontberingen.

v. ontberingen (gemis aan noodzakelijke lijfsbehoeften; gebrek, kommer): allerlei ontberingen.

('be:ring) v. (-en) gebrek, met het bijdenkbeeld dat men het gebrek diep voelt: de -en die een arme zich moet getroosten.

v., 1. het ontberen; 2. (-en), toestand waarin men noodzakelijke levensbehoeften, dekking en kleding moet missen, kommer en gebrek: uitgeput door langdurige ontberingen.

zie Armoede.