onsamenhangend
onsamenhangend - Bijvoeglijk naamwoord 1. geen samenhangend geheel vormen ♢ Dit zijn volledig onsamenhangend samenvattingen. onsamenhangend - Bijwoord 1. op een niet samenhangende manier ♢ Hij sprak nogal onsamenhangend. Woordher...
Wat is de betekenis van onsamenhangend?
Muiswerk Educatief
Muiswerk Educatief (2017)
onsamenhangend
onsamenhangend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-sa-men-han-gend 1. zonder onderling verband ♢ de salade vormt een onsamenhangend geheel 1. onsamenhangend praten [hakkelend, stotterend]...
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Onsamenhangend
bn bw. (-er, -st), niet samenhangend, zonder onderling verband: onsamenhangende woorden, volzinnen; hij spreekt zo onsamenhangend.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
onsamenhangend
1 bn., bw. (zonder onderling verband): onsamenhangende woorden, onsamenhangende zinnen; onsamenhangend spreken; 2 onsamenhangende, o.: het onsamenhangende van zijn betoog.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
onsamenhangend
(onsa:msə'hangənt) bn. en bw.(-er, -st) zonder samenhang. zonder onderling verband : een geheel; een geschreven boek.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Onsamenhangend
bn. bw. (-er, -st), niet samenhangend, zonder onderling verband: onsamenhangende woorden, volzinnen; het is moeilijk hem te begrijpen, daar hij zo onsamenhangend spreekt.
Gerelateerde zoekopdrachten