Wat is de betekenis van onomstotelijk?

onomstotelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. van iets dat het niet ontkent kan worden (letterlijk je kunt het niet omverwerpen) ♢ De advocate leverde het onomstotelijke bewijs dat haar cliënt onschuldig is. Woordherkomst Naamwoord van handeling van omstoten met het voorvoegsel on- met he...

onomstotelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-om-sto-te-lijk 1. waar niets tegenin te brengen is, zonder twijfel ♢ er zijn onomstotelijke bewijzen tegen hem Bijvoeglijk naamwoord: on-om-sto-te-lijk de/het onoms...

...

bn. bw. (-er, -st), niet omver te stoten, onwederlegbaar: de onomstotelijke waarheden die ieder Christen geloven moet; dat is mijn onomstotelijk recht; — bw.: zijn troon staat onomstootlijk vast.

bn., bw.: een onomstotelijk bewijs, onweerlegbaar; die waarheid staat onomstotelijk vast.

('sto:tələk) bn. en bw. (-er, -st) niet omver te stoten.

bn. en bw. (-er, -st), niet omver te stoten, onweerlegbaar: onomstotelijke waarheden; dat is mijn onomstotelijk recht; bw.: dat staat onomstotelijk vast.

bn. bw. (er, -st), niet omver te stoten, onweerlegbaar : de onomstotelijke waarheden die ieder Christen geloven moet; zó dat geen weerleggen mogelijk is : dat is mijn onomstotelijk recht.