Wat is de betekenis van onnoemelijk?

onnoemelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. zo veel of zo erg dat er geen naam voor te vinden is ♢ In het achter ons liggende jaar werd de wereld opnieuw opgeschrikt door afschuwelijke jihadistische aanslagen, die onnoemelijk veel verdriet en menselijk leed veroorzaken. Onder andere Frankrijk, België, Duits...

onnoemelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-noe-me-lijk 1. zo veel of zo groot dat er geen naam voor is ♢ de dood van dat kind veroorzaakte een onnoemelijk verdriet Bijvoeglijk naamwoord: on-noe-me-lijk de/het...

...

bn. bw. (-er, -st), 1. (dicht.) niet met een naam genoemd kunnende worden: d’onnoemelijke God. 2. onuitsprekelijk groot of veel: de bron waaruit onnoemelijke dwaalbegrippen gevloeid zijn. 3. bw., in een onuitsprekelijke mate: onnoemelijk veel; atomen zijn onnoemelijk klein.

bn., bw. (niet met een naam te noemen; zeer veel; erg): er zijn onnoemelijke dwaalbegrippen uit die bron gevloeid; onnoemelijk klein.

('noemələk) bn. en bw. (-er, -st) 1. Dicht, niet te noemen : de -e God. 2. zeer (groot), veel: -e dwaalbegrippen; klein.

bn. en bw. (-er, -st), 1. (dicht.) niet met een naam genoemd kunnende worden; 2. onuitsprekelijk groot of veel: onnoemelijk leed.

bn. bw. (-er, -st), (dicht.) niet met een naam genoemd kunnende worden : d’onnoemelijke God; onuitsprekelijk groot of veel: de bron, waaruit onnoemelijke dwaalbegrippen gevloeid zijn; — bw. in een onuitsprekelijke mate : onnoemelijk veel; atomen zijn onnoemelijk klein.