Wat is de betekenis van Onhoffelijk?

bn. bw. (-er, -st), onbeleefd, onheus: onhoffelijk was hij, in hoge mate; onhoffelijke taal; onhoffelijk optreden.

bn., bw. (onbeleefd, onwellevend): onhoffelijke taal; hij sprak onhoffelijk.

(on'hoffələk) bn. en bw. (-er, -st) ongemanierd, onwellevend : een -e houding ; zich betonen.

...

bn. bw. (-er, -st), onbeleefd, onheus inz. in toepassing op personen van hogere rang. ONHOFFELIJKHEID, v. (...heden).