bn. en bw. (-er, -st), ongemanierd, onbeschaafd: dat vind ik bw., zich gedragen.

bn. bw. (-er, -st), 1. (thans minder gewoon) onbehoorlijk, lomp: een onhebbelijk stuk kalfsvlees. 2. onaangenaam jegens anderen, onvriendelijk, tevens met gedachte aan ongepastheid: dat vindl ik onhebbelijk; die man is altijd onhebbelijk; — bw.: zich onhebbelijk gedragen; — als bw. van graad: ik heb me onh...

bn. bw. (-er, -st), onbehoorlijk, vlomp : een onhebbelijk stuk kalfsvlees; — onbeschaafd, ongemanierd: een onhebbelijke uitdrukking; — onbeschoft, brutaal: die man is altijd onhebbelijk; — bw. ongepast, ongemanierd : zich onhebbelijk gedragen; onhebbelijk vloeken; ik héb me onhebbelijk driftig gemaaid; een onhebbelijk lange...