Wat is de betekenis van Ongodsdienstig?

adj., ûngodstsjinstich.

bn. bw. (-er, -st), 1. niet godsdienstig, zich om de godsdienst niet bekommerende, resp. zonder daaraan aandacht te wijden: ongodsdienstige kringen; hij is ongodsdienstig opgevoed. 2. (minder gewoon) aan de godsdienst vijandig: boeken van ongodsdienstige. strekking.

(ongodz'di:nstəch) bn. en bw. niet godsdienstig, tegen de godsdienst : -e lektuur ; zich gedragen.

bn. en bw. (-er, -st), 1. niet-godsdienstig, zonder aandacht voor godsdienst; hij is ongodsdienstig opgevoed.

bn. bw. (-er, -st), niet godsdienstig, aan de godsdienst vijandig : boeken van ongodsdienstige strekking. ONGODSDIENSTIGHEID, v.