Wat is de betekenis van ongemak?

(1920) (Drente, euf.) luizen, ongedierte. • Eindelik noemt men ongedierte ook liefst niet met de eigenlike naam. Een luis heet in Drente een ongemak; ongedierte op een kinderhoofd wordt aangeduid als lopende roos. (de Nieuwe Taalgids. Jaargang 14. 1920)

ongemak - Zelfstandignaamwoord 1. de hinder ♢ Wij verontschuldigen ons voor het ongemak dat dit veroorzaakt heeft. 2. een kwaal aan het lichaam ♢ Hij heeft een paar ongemakken aan zijn lichaam. Woordherkomst Afgeleid van gemak met het voorv...

ongemak - zelfstandig naamwoord uitspraak: on-ge-mak 1. wat je stoort of belemmert ♢ de vertraging veroorzaakt veel ongemak Zelfstandig naamwoord: on-ge-mak het ongemak de ongemakken...

las, ongerief, kwaal.

s.n., ûngemak (it), lêst (it).

...

o., 1. last, hinder, bep. met betr. tot het lichaam: ongemak lijden. 2. (-ken), een bepaald ongerief, inz. iets dat het lichaam onaangenaam aandoet: de ongemakken van zulk een verre tocht. 3. kwaal of gebrek aan het lichaam, inz. inwendige kwaal: van de voogdij worden verschoond zij die door een zware en behoorlijk bewezen z...

o. ongemakken (1 hinder, last; 2 ongerief; 3 gebrek, kwaal): 1 ongemak lijden om zijn evenmens een dienst te bewijzen; 2 de ongemakken der reis; 3 hij h. een ongemak aan de voet.

('on) o. (-ken ; -je) 1. Algm. hinder, last, waarbij het lichaam zijn gemak niet krijgt : tot voorkoming van alle -. 2. Inz. a. ongerief: de -ken van een verre tocht. b. kwaal: door een gekweld.